پایگاه فرهنگی رایحه فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، سیاسی
نوشته های مرتبط
چهارم دیماه سالروز شهادت
فرمانده محبوب گردان بلال
سید جمشید صفویان
گرامی باد.
روایتی متفاوت و کمی تلخ از عملیات کربلای ۴
در روزگار جنگ، در برخی از عملیات ها از همان آغاز آماده سازی نیروها برای عملیات احساس می کردم این عملیات موفقیتی ندارد و حلاوتی به کام مان نمی ریزد!
از جمله این عملیات ها، کربلای ۴ بود. نمی دانم چرا دلم راضی نمی شد که این عملیات موفقیت آمیز باشد. کم کم که به روزها و ساعات آغازین عملیات نزدیکتر می شدیم دلهره ام بیشتر می شد.
آن روز عصر وقتی وارد جزیره مینو شدیم در نهری که عمود بر رودخانه اروند بود چرثقیل ها مشغول پیاده کردن قایق از روی کفی ها بودند. این یعنی ما می خواهیم در اینجا عملیات آبی خاکی انجام دهیم و عراقی ها بدون نیاز به دوربین می توانستند ما را رصد کنند.
یادم می آید در عملیات بدر وقتی می خواستیم قایق ها را برای عملیات به جزیره مجنون منتقل کنیم این کار را در تاریکی و ظلمت شب انجام دادیم تا مبادا دشمن متوجه مان شود…
دشمن هم دقیقا ما را زیر نظر داشت و از همان ابتدای تاریکی شب شروع کرد به آتش ریختن بر روی ما. وقتی که قرار شد نیروهای گردان سوار قایق ها شوند دشمن محل استقرار مان را زیر آتش گرفت و یکی دوتا از قایق هایمان مورد اصابت قرار گرفت و مسعود مهدوی تبار نخستین شهید گردان این عملیات بود. لحظاتی بعد مجموعه کادر گردان که در کنار بهداری لشکر مستقر بودیم گلوله ای در نزدیکی مان منفجر شد و فرمانده گردان از ناحیه سر مورد اصابت ترکش قرار گرفته و مجروح شد. با شروع عملیات سید جمشید که جلودار نیروهای غواص بود و از طریق بی سیم با او در ارتباط بودیم ناگهان جایش را به حاجی محمد سعادت فرمانده غواص ها داد و خبر دار شدیم که سید شهید شده است.
بهر تقدیر ما هم با قایق حرکت کردیم و پس از عبور از عرض اروند وارد جزیره سهیل شدیم جایی که نیروهای خط شکن گردان موفق به تصرف آنجا شده بودند. با اینکه ما به اهداف خود رسیده بودیم اما این پیروزی دلچسب مان نبود زیرا صبح فردا با بالا آمدن آفتاب کم کم زمزمه عقب نشینی و برگشت به سمت ساحل خودی بگوش رسید. سردار شهید عظیم محمدی گفت: کم کم نیروهایتان را جمع کنید و به عقب برگردید…
و این گونه بود که خستگی تمام تلاش ها و زحماتی که بچه ها برای این عملیات متحمل شده بودند بر تنشان ماند و حسرت رفتن جمعی دیگر از یاران بر دلمان…
از دوستان بخاطر تلخی این خاطره پوزش می خواهم.
منبع: وبلاگ رهسپار قدیمی
