عملیات رمضان 23 تیر 1361
قبل از آغاز عملیات رمضان مسوولین به طور عمده دو مساله اساسی را در نظر داشتند: یکی تجاوز اسرائیل به جنوب لبنان و دیگری ورود به داخل خاک عراق.
اسرائیل پس از فتح خرمشهر به وحشت افتاده بود، اشغال مناطق مسلمان نشین شیعیان جنوب لبنان و اردوگاه های فلسطینی نیز برای جلوگیری از وقوع انقلاب اسلامی در لبنان و سرایت به فلسطین اشغالی بود.
آمریکا را وارد عکس العمل کرد، و انقلاب اسلامی ایران نمی توانست تحولات خاورمیانه و بخصوص تجاوز رژیم اشغالگر قدس را نادیده بگیرد و عراق پس از فتح خرمشهر دنبال پایان جنگ بود.
مسوولین جنگ طراحی عملیات رمضان را در دست داشتند و تجاوز اسرائیل به لبنان، اذهان همه را متوجه لبنان کرد.
این وضع بیم گرفتاری ایران در دام استکبار جهانی را به همراه داشت. در این ایام که جمعی از رزمندگان به لبنان اعزام شده بودند، امام خمینی(ره) فرمودند: »راه قدس از کربلا می گذرد« و جهت و استراتژی اصلی جنگ را نشان می دهند.
گذشتن از مرزهای بین المللی و ورود به خاک دشمن برای نیروهای رزمنده ابهامی نداشت و شکست های سنگین دشمن و معطل نمودن ایران و شرایط نه صلح و نه جنگ و حاکم ساختن وضعیت فرسایش در جنگ صورت گرفت.
عملیات رمضان بر اساس استراتژی راه قدس از کربلا می گذرد طراحی شد که با حضور قوای نظامی ایران در پشت رودخانه ی دجله و اروند و تسلط بر معابر متصله به بصره در ادامه عملیات فتح المبین و فتح خرمشهر عملاً از نظر سیاسی نظامی، موقعیت مناسبی برای ایران فراهم کرد. بطوریکه غرب یا تن به تغییر رژیم عراق بدهد و یا ادامه جنگ در آینده از موضع قوی تر فراهم شود.
در این وضعیت بودیم که جمعی از نیروهای رزمنده بسیجی در عملیات رمضان شرکت کردند و طی پنج مرحله با رمز«یا صاحب الزمان ادرکنی» آغاز شد که به مدت 15 روز به طول انجامید.
در میان نیروهای بسیجی دزفول برادر حسین چمن آرا از مسجد سید رکن الدین در عملیات شرکت داشت. پس از پایان عملیات و مأموریت نیروهای عملیات کننده، تعدادی شهیدو مجروح گشته و تعدادی به پادگان کرخه برگشتند. اما از حسین خبری نبود، همرزمانش می گفتند مجروح شده، شاید هم اسیر گردیده.
پس از 45 روز تفحص در تیر و مرداد 1361 که هوا به شدت گرم بود، جسم حسین را پیدا کردند که شهید شده بود.
در حالی که اجساد عراقی ها بوی تعفن می داد جسم مطهر حسین پاک و سالم بدون کوچکترین آسیبی به شهر برگشت. همه از دیدن جسم سالم متعجب شده بودند. در تشییع او شعار «مهدی بیا گم شده پیدا شده» سرمی دادند.
در جبهه مقابل، بعضی متجاوزین عراقی پس از چند روز جنازه ی آنها کِرم می کرد و بوی تعفن همه جا را فرا می گرفت.
نگارنده: غلامحسین سخاوت برگرفته از کتاب ققنوس جنوب