پایگاه فرهنگی رایحه فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، سیاسی
مقاله‌های مرتبط
جاج ابراهیم، نفر اول سمت راست(عکس از وبلاگ الف دزفول)
با سلام و ادب و احترام
بعد از ماه رمضان ، وقتی متوجه شدم حاج ابراهیم مریض افتاده با او تماس گرفتم و احوالش را جویا شدم ، روحیه اش خوب بود ، یکی دو روز قبل از بستری شدنش هم با او صحبت کردم و گفت فردا جواب آزمایش هایم را می دهند. وقتی در بیمارستان بستری شد با حاج منصور محمدی زاده تماس گرفتم و احوال ابراهیم را گرفتم و گفتم اگر کاری از دست ما بر می آید بیائیم بیمارستان و زمان ملاقات را پرسیدم ، منصور گفت مگه کسالت داری گفتم بله کمی سرما خورده ام، چطور گفت از حرف زدنت معلومه، گفت پس بیمارستان نیایی چون نمی شود پیش ابراهیم بروی، ناراحت شدم گفتم بیایم از دور باهاش سلام علیک کنم گفت نه نیایی! و این شد که نتوانستم ابراهیم را برای آخرین بار ببینم.
و اما توصیفی در وصف ابراهیم : او مظهر مقاومت ، صبر ، تحمل و بردباری بود. او که در دوران دفاع مقدس همچون حضرت علی اکبر(ع) بر دشمن می تاخت و همچون حضرت ابوالفضل(ع) وفادار به امام و رهبر خویش بود و در آن دوران پر خطر و درد و رنج هیچ وقت احساس خستگی نکرد و به فرمان امامش لبیک گفت، اما قضا و قدر بر این بود که در آن دوران دوستان شهیدش را همراهی نکند و پس از گذشت ۲۵ سال از پایان جنگ بلاخره تاب نیاورد و بعد از گذران دوران سخت درد و رنج مریضی که بر اثر مواد شیمیایی دچار آن شده بود به خیل دوستان شهیدش پیوست. روحش شاد و یادش گرامی باد.
برای شادی روح شهدا ، امام شهدا و خصوصاً شهید ابراهیم مقامیانپور صلوات و فاتحه.
والعاقبه للمتقین – یاحسین(ع)
علیرضا زارع
