پایگاه فرهنگی رایحه فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، سیاسی
Related Articles
بسمه تعالی
در این گیر و دار فراموشی ها و به حراج گذاشتن گنج خونین پایتخت مقاومت ایران و با احترام و ادب به همه ی هم استانی ها و دلاور مردی و پایداری زنان و مردان ایران زمین و شهدای گرانقدر و رزمندگان عزیز کشورمان سوالاتی را از برادر سید خلف موسوی شهردار محترم اهواز دارم:
1. چرا از میان 5 استان درگیر جنگ، خوزستان انتخاب شده و چرا از میان تمام شهرهای خوزستان دزفول مورد بغض و کینه ی صدام قرار گرفت؟ چرا الف دزفول؟ الف باید اهواز باشد! در حالی که دیگر شهرها در برد موشک صدامیان بودند؟
به دلیل اینکه دزفول بیش ازدیگران زخم به صدام زده بود….
اولین خط پدافندی مقابل صدام را دزفولی ها تشکیل داده بودند….
اولین جنگ پارتیزانی و چریکی را دزفولی ها تشکیل داده بودند….
اگر نقش بچه ها ی دزفول در اوایل جنگ نبود در همان روزهای اول جنگ صدام از کرخه گذشته بود و به دزفول و خوزستان و سپس به تهران می رسید.
صدام به فرماندهانش می گوید کاری کنید که مردم دزفول شهر را خالی کنند…
سرلشکر حسن الدوری: کلید فتح تهران در دزفول است؛ کرانه های دزفول تا مسجد سلیمان و خرم آباد می باشد؛ دزفول گلوگاه خوزستان و گذرگاه جبهه ها و محل تقویت روحیه رزمندگان بود.
شکست دزفول، شکست کل جنگ و پیروزی دزفول، پیروزی در کل جنگ بود.
صدام این را می دانست؛ خرمشهر اهمیت سیاسی و جغرافیایی برای عراق داشت و دزفول اهمیت فرهنگی و نظامی، صدام این را می فهمید….
اگر اهواز و خرمشهر و آبادان اشغال می شدند برای صدام مهم نبود چون دزفول دروازه ی تهران بود، ارتباط تهران از دزفول به خوزستان شروع می شد….
دزفول برگ برنده ی جنگ بود ….
جنگ وارد دزفول شده و دزفولی ها نیز وارد جنگ شده بودند.
بازسازی روانی نیروها به دلیل مقاومت مردم و فضای معنوی حاکم بر شهر بود .
هنوز هم بعد از سالها رزمندگانی که از دزفول گذشته اند اولین خاطراتشان همین است. بافت مردم، روابط مردم، معنویت مردم، و دین مردم متفاوت بود.
2. چرا دزفول هدف اصلی و مرکز اصلی حملات صدام بود؟ چرا الف دزفول؟ الف باید اهواز باشد!
شهری عجیب، گاه سه موشک با هم اصابت می کرد، از یک طرف شهر موشکباران شده و از طرف دیگر فعالیت در شهر ادامه داشت….
مردم سابقه ی موشک را دیده بودند، قدرت تخریب آن را می دانستند…
همزمان سه صحنه: شهید از دل خاک بیرون می کشیدند، شهید جبهه ها را تشییع و اعزام جوانان به جبهه در 8 سال دفاع مقدس ادامه داشت ….
هیچ گاه عظمت این شهر ترسیم نشده است …
گاه تکه پاره های شهدا روی درختان، پشت بام ها و یا با سگ های تربیت شده کشف می شد…
شاید شعر قیصر امین پور را خوانده اید که می گوید:
و ساعتی دگر
مردی خمیده پشت و شتابان
سر را به ترک بند دوچرخه
سوی مزار کودک خود می برد.
سرپسرش را در جوی آب پیدا می کند و به سوی مزارش می برد؛ دختری را که از زیر آوار بیرون می آورند و می گوید برایم چادر بیاورید، مادری که در آخرین لحظات عمرش را سپری می کند از مردم می خواهد بدنش را بپوشانند و در همان لحظات شهید می شود…
در شب و در زمانی که شهر فاقد برق بود در گرمای 50 درجه دزفول خانم ها وضو گرفته و شهادتین می خواندند و با چادر و روسری می خوابیدند که اگر موشک زد و شهید شدند؛ جلوی نامحرم برهنه نباشند.
در ایام موشکباران ها و بمباران و حملات هوائی هیچ کس به داد مردم نمی رسید؛ اکثراً شب ها موشک می زد، مردم خودشان مشعل روشن می کردند تا اجساد را پیدا کنند تا در سال 62 به دستور امام ستاد معین به دزفول آمد و نورافکن و لودر جهت خاک برداری آوردند .
کسی نمی داند بر این مردم چه گذشت و چگونه این سختی ها را تحمل می کردند. من در همه ی حملات موشکی حاضر بودم، چیزی که جالب بود همدلی مردم بود. الفت و انس مردم با هم بیشتر بود، وحدت و همدلی مردم بیشتر بود.
3. نکته ی بسیار عجیب تر اینکه به فاصله ی بسیار کمی از حملات موشکی کار بازسازی شروع می شد. 176 موشک با احتساب سطح تخریب هر موشک، سه بار دزفول تخریب و بازسازی شده است!
مردم و مسئولین شهر و مرحوم آیت الله قاضی (ره) برای حفظ روحیه مردم و رزمندگان سریع بازسازی می کردند تا آثار تخریبی، خیلی چشم ها را نگیرد….
زندگی همانند خون جاری در رگها، در دزفول جریان داشت …
جلسات قرآن، نماز جماعت، نماز جمعه، دعای کمیل، زیارت در سبزقبا، بازار تعطیل نشد …
ایمان عجیبی در این مردم دیدم. گاه ساعت یک یا دو شب بر سر خرابه ها می دیدم مردم کار می کنند، نسبت خویشاوندی نبود.
دزفول در حملات موشکی یک امت و خانواده شده بود؛ تمام مرزها بهم ریخته بود؛ امام و امت بود.
این صحنه ها گفته نمی شود؛ دعای توسل، روضه اباعبدالله الحسین (ع) تعطیل نشد؛ اینها مردم بودند…
یک بار امام در جمع خانواده ی شهدای خوزستان فرمودند: خوزستان دین خود را به اسلام ادا کرد و بار دیگر فرمود: دزفول دین خود را به قرآن و اسلام ادا کرد و الگو شد برای ایران و افتخاری شدند برای مردم کشورمان …
آقای شهردار نادیده گرفتن سخنان امام و همچنین مقاومت مظلومانه ی مردم این شهر به چه قیمتی؟!
4. مرحوم آیت الله قاضی یک بار پس از بازگشت از تهران و دیدار با امام خمینی(ره) فرمودند: وقتی با ایشان مصافحه کردم امام از من سبقت گرفت و دستم را بوسید و من شرمنده ی تواضع و بزرگی ایشان شدم، این عمل نشان دهنده ی عظمت مرحوم آیت الله قاضی (ره) و شناخت امام نسبت به مقاومت و پایداری مردم دزفول بود.
آقای شهردار، امام فرمودند: این مملکت یک خوزستان دارد و خوزستان هم یک دزفول و دزفول هم قائم به آیت الله قاضی است، حضرت امام دست به چشمان آیت الله قاضی می کشید و دعا می خواند و می فرمود: من از شما بهره می گیرم؛ علت آن همه ارادت به آیت الله قاضی و مردم دزفول چه بود؟ غیر از مقاومت 8 ساله مردم در سه جبهه، مهمان نوازی روزانه از 5000 رزمنده در ایستگاههای صلواتی، مقاوت زیر بمباران حملات توپخانه ای و موشکباران و اعزام یک لشکر خط شکن به تنهایی در طول دفاع مقدس، هیچ کس از چنین شهری انتظار اعزام نیرو نداشت.
5 . معامله ی 12 متر تی ان تی با جمجمه ها، با بدن ها….
این معامله اتفاق افتاد ….
مردم با خدا معامله کردند؛ مردم غیر نظامی، کودکان و زنان و آدم های بی گناه که درگیر جنگ نبودند ….
مردم دزفول با خدا معامله کردند و امام فرمود: مردم دزفول امتحان دادند و ازاین امتحان پیروز بیرون آمدند…
ما تا چند قرن مهمان سفره ی شهدای 8 سال دفاع مقدس هستیم.
آقای شهردار سالگرد روز مقاومت و پایداری چهارم خرداد در دزفول است یا اهواز؟ استان اصفهان یک لشکر را تامین می کرد و دزفول هم به تنهایی یک لشکر، دیگر استانها هم هر کدام یک لشکرمثل تهران، کرمان، تبریز، قم و …
6. آقای شهردار لوح شهر مقاومت و نمونه ی ایران را در مورخ 4/6/66 توسط ستاد کل نیروهای مسلح سرلشکر دکتر فیروزآبادی از میان 65 شهر که کاندید این لوح بودند، به دزفول دادند یا به اهواز؟
در آن لوح دزفول به عنوان ایمان، تقوا، شهادت و شرافت، دارای فرزندانی صالح و غیور، شهر شهیدان، بیداردلان، شهر شیر مردان پیکارجوی همه ی صحنه ها، شهر خروشندگان بر سر بیداد، تاج افتخار و لوح مقدس شهر نمونه مقاومت بر تارک نوای دزفول دلاور و بر سر دلیر مردان بیشه زمان زیبنده و مبارک باد.
دزفول ای اسوه ی مقاومت و پایدار آیندگان و پویندگان خط رسالت نبوی و طلایه داران پرچم علوی و بانیان حرمت شهادت و امامت سرخ حسینی همواره با عنایت و رهجویی از مناره ی نور و تنوره ی سرخ به آسمان پرکشیده عشقت تحت زعامت و قیادت وولایت خمینی بت شکن به ندای نصرت طلبی حسین (ع) لبیک خواهند گفت .
7 . آقای شهردار من یقین دارم بهترین سربازان آینده ی امام زمان (عج)از اینجا خواهند بود یعنی نسل ظهور را این نسل ساخت. ما هر چه داریم از برکت این شهداست. این است ادامه ی راه شهدا و ادعای پیروی از ولایت فقیه؟
آقای شهردار: ندیدن ایثار و مقاومت و شهادت این مردم به چه قیمتی؟ این واقعیت های مردم دزفول که دروغ نبود که اینجا شهر نمونه معرفی شد .
اینطور می خواهید فرهنگ ایثار و فداکاری مردان و زنان این مرزو بوم را به نسل نوجوان منتقل کنید؟ دیگر از دزفول فقط همین لوح زرین شهر نمونه باقی مانده است. در شهر گاهی خواهری یا مادر و پدری در شهر با موشک شهید می شدند و برادری یا پدری در جبهه ها…
دزفول یک قطعه ی زمین در شهید آباد به نام دست و پا ی شهید گمنام دارد و ده ها شهید آباد دیگر…
دزفول 200خانواده ی دو شهیدی دارد…
هم در جبهه شهید مفقودالاثر دارد و هم در شهر…
در این گیرودار فراموشی و نادیده انگاشتن گنج خونین پایتخت مقاومت مردم دزفول، در زمانی که جنگ و حقیقت جنگ و دفاع مقدس از سوی برخی تحریف می شود؛ در زمانی که هنوز اجساد شهدا دفن نشده اند؛ سخنان امام و جنگ و دفاع مقدس تحریف می شوند…
سریال ها و کارگردان های جنگ ندیده، حضور دختران جوان و روابط عاشقانه در جبهه …
کار ما راویان گردآوری و جمع آوری حقیقت جنگ است؛ حقیقت را باید کشف کرد و شناخت، امروز سوژه ی دزفول بین المللی است !
قصه ی مظلومیت و استقامت شهری دلاورخیز، ناگفته های 8 سال دفاع مقدس شهری که 176 موشک و هزاران توپ و بمب را تحمل کرد اما حسرت تسلیم را بر دل صدامیان گذاشت؛ دزفول به مقاومت معروف است …
بلدالصواریخ، شهر موشکها، شهر مقاومت، دارالمومنین، شهر اجتهاد، شهر شیخ انصاری (ره)، در پایان جنگ، خرمشهر نماد مقاومت ایران و دزفول پایتخت مقاومت ایران لقب گرفت.
صدام در فرودگاههای عراق برای خلبانانش نوشته بود: ”دزفول فراموش نشود”
آقای شهردار چه زود، ارزش های دزفول فراموش شد!
شهر من همسایه ی قدس شریف شهر من با صور و صیدا همردیف
شهر من دزفول، شهر کوفه نیست شهرمن تا آخرین دم با علی است
نگارنده: غلامحسین سخاوت
با سلام و عرض ادب
برادران آیرمی و سخاوت
از خواندن متن فوق اشکهایم بی اختیار سرازیر شد یاد برادرشهیدعزیزم تمام جانم را فرا گرفت، یاد یادگار برادرم که چقدر برایش عزیز بود عزیزتر از جان،یاد دوستان کوچک هم کلاسیم که بعداز هر بار موشکباران دیگر نبودند و دسته گلی بر نیمکت چوبیشان رخ نمایی میکرد یاد مادرم و پدرم که هر لحظه ی آن سالها در زمانهای دوری برادرانم چه می کشیدند یاد نگرانی های پدرم از نزدیک شدن لشکرخصم که خدایا با زن و سه دخترم چه کنم؟
مجاهدان ومقربین درگاه احدیت،برادران ارجمند:
خداوند شما را نه بدلیل نداشتن سعادت راهی قافله عشق نکرد بلکه شما را وارث شهدا قرار داد تا بوی آنها از نفس شما استشمام شود خدا یارویاورتان باد همیشه دعاگوییم که سایه شما پردوامتر و گسترده تر بر سر ما باشد آمین
علیک السلام خواهر گرامی
از لطف شما سپاسگذاریم. خداوند به مشتاقان ادامه ی راه شهدا توفیق دهد این صراط مستقیم را آگاهانه طی کنیم.ان شاءالله
با سلام و عزاداریتان قبول حق
(دزفول ، پایتخت مقاومت ایران اسلامی) بی دلیل نامگذاری نشده است که اگر فرماندار اسبقش از اینجا به اهواز رفت آن را با خود ببرد . درود بر نگارندگان سطور فوق .
علیک السلام
و درود بر راهروان پاکی شهدای عظیم الشان اسلام
با سلام و احترام و عرض تسلیت به مناسبت ایام سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و آرزوی توفیق برای شما در نشر ارزشهای دفاع مقدس در کوی ایستادگی و مقاومت، دزفول قهرمان؛
چوب الف بر سر مردم دزفول نه تنها مردم این شهر مقاوم را خسته نکرد؛ بلکه همچون فولاد آبدیده نمود. خوشحالیم که افرادی همچون سرهنگ سخاوت و سرهنگ آیرمی هنوز در این شهر هستند تا یاد این مقاومت ها را در دلهای بیدار دلان زنده نگه دارند. امیدواریم شهردار اهواز به جای شعار پردازی به دنبال انجام وظایف خود باشد و به جای واگرایی بین مردم خوزستان با تکیه بر اشتراکات مردم این استان همانند بسیاری از استان های دیگر زمینه همگرایی را فراهم آورد و از سخنان تفرقه برانگیز که نتیجه ای جز بدبختی برای مردم این استان به ارمغان نخواهد آورد دست بردارد. در ضمن، به ایشان توصیه می شود تا با مطالعه رساله تحقیقاتی جغرافیای حماسی شهر نمونه دزفول و الگو برداری از آن به دنبال نگارش اثری بزرگ برای تمام خوزستان و انتشار آن در سطح کشور باشند.
علیک السلام
این ایام حزن و اشک را هم به شما تسلیت عرض می نماییم.
بسم رب الشهداء و الصدیقین
ای دزفول قهرمان اگر زبانت را بریدند اما فریادت را هرگز؛
اگر پاهایت را بریدند، اما رفتنت را هرگز؛
اگر بالهایت را بریدند، اما پروازت را هرگز؛
اگر فرزندانت را زیر خاک دفن کردند، اما امید بازماندگانت را هرگز؛
اگر خانه هایت را خراب کردند، اما دلهای صاحب خانه ها را هرگز؛
دزفول، ای قربانی عشق وطن، ای شهید بی کفن، ای شهر سرباز خدمت ناتمام،
ای که ایستاده ای در راه ظهور، تا گل افشانی هنگام ظهور
شهر ایوب شکیبا بر بلا، یونس در بطن ماهی مبتلا (شعری از استاد محقق)
ان شاء الله همچنان در برابر دشمنان و مخالفان پاینده، مقاوم و پیروز باشی!
سلام
درود بر استاد محقق که این چنین دزفول را زیبا سراییده است.
از شما هم به خاطر ارسال این شعر زیبنده متشکرم.
سلام فرمانده ام خسته نباشی مگر گرمی وحرارت کربلا را کسی توانست خاموش کند این شیعیان اسلام ناب محمدی بودن که آن را حفظ کردنددلتنگیت را درک میکنیم و به ان ارج مینهیم ما هرچه ضربه میخوریم از خودی های متظاهر است دزفول را خدا عزت داد واین عزت را هم خدا وهم همت دزفولیهای خودمان و مرکز نشینان حفظ خواهند کرد و بوعده خداوند عمل خواهد شد و مکر مکاران بخودشان باز خواهد گشت….بسیجی .رزمنده .وپاسداروظیفه ات در دوران دفاع مقدس سعید خشت چین
علیک السلام برادر خوبمان حاج سعید خشت چین
از ارسال مطلب خوبتان تشکر می کنم. یاد روزهای خوب دفاع مقدس بخیر. ایام خوشی داشتیم. رحمت و رضوان خداوند بر برادر شهیدت مسعود باد.
ما افتخار مى کنىم که هرکس مى خواهد امتیازى در جامعه کسب کند ازنام دزفول یا از افتخارات دزفول یا از قطعه اى از دزفول یا از قطعه اى از خاک دزفول به نام و نشانى مى رسد
آنهایی که مى خواهند ببینند دزفول قبل از انقلاب و بعد از انقلاب دوران دفاع مقدس و تا به امروز چه فرقى کرده روزهاى تاسوعا و عاشورا به دزفول بیاینند و گردانها و تیپها و لشکرهاى استشهادى را در قالب هیات هاى عزادار حسینى ببینند بعد قضاوت کنند. مردم دنبال چه اهدافى هستند . سردار خسته نباشى
ما دزفولى ها ضرب المثلى داریم و مى گوییم هرکه بشناسد نمک کافى است انگشتى نمک! کى شناسد گر خورد نامرد انبارى نمک!
مدتى است دزفول هراسى در استان خوزستان از طرف معاندین شروع شده دشمنان دزفول همانند دشمنان على ع هستند قاسطین مارقین ناکسین
قاسطین دشمنان خارجى
دشمنان داخلى افرادى که تیغ عدالت انقلاب اسلامى گردن آنها را شکسته مثل منافقین و سرسپردگان و اجانب
و مارقین دوستان نادان اهل باد و ناکسین دوستان نیمه راه و الا دزفول همیشه در خط امام و ولایت بوده و سرباز جان برکف و اماده
خوشحالیم که با نشر این مقاله و مقالات مشابه شهردار اهواز را به یاد گذشته ی خود در پایتخت مقاومت ایران، دزفول قهرمان انداختید. امیدورایم ایشان همچون گذشته در اهواز نیز به فکر بیان افتخارات رزمندگان آن شهر مقاوم در دوران دفاع مقدس باشند.
سردار سخاوت خسته نباشید، از خواندن مقاله شما لذت بردیم.
سلام از لطف شما سپاسگذاریم
عزیزان رایحه
اعظم الله اجورنا به مصایب الحسین(ع)
آنهایی که دزفول را به عمد یا به سهو فراموش کرده اند افرادی هستند که یا نتوانسته اند خود را به سربلند ی هایی که دزفول به آنها رسیده است برسانند و لیکن بجای اینکه تلاش خود را مضاعف کنند و همت خود را بالا ببرند می خواهند دیگران را از بلندای افتخار به پایین بکشانند و یا اینکه نسبت به اوج گرفتن دیگران حسادت می کنند
آقای شهردار اهواز که بر ساخته های دیگران در اهواز تکیه زده اگه راست می گوید با این قدرتی که شورای شهر به او داده و مانند هر شهردار دیگر ممکن است از دست بدهد برای خودش و همفکرانش یادگاری هایی بگذارد . و لذا اگر یادش رفته یادآوری می کنم.
آقای شهردار: یادتان رفته که اهواز بعنوان آلوده ترین شهر دنیا در خارج وداخل کشور معرفی شده است !؟
آقای شهردار: یادتان رفته که آب شرب اهواز و مردم ولایتمدار آن از بدترین آبهای موجود و با ترکیبی بسیار بالا از فاصلاب وپسماند های شهری تامین می شود!؟
آقاب شهردار: واقعا نمی دانید که با یک بارش باران معمولی در اهواز اکثریت معابر را آب و فاضلاب فرا می گیرد و از بوی تعفن آن مردم در رنج و عذاب می افتند!؟
آقای شهردار: یادتان هست که با بارش اولین باران ، بیش از 4000 نفر از مردم اهواز در اثر وجود آلودگی و اسیدی بودن هوا دچار تنگی نفس شده وراهی بیمارستان شدند!؟
آقای شهردار…
آقای شهردار…
آقای شهردار: اگر بخواهید افتخار بیافرینید در شهر خودتان مواردی هست که به آنها برسید و نیاز به مصادره داشته های دیگران نداشته باشید ، چرا چشم طمع به عزت کسب کرده ی دیگران دارید!؟
دزفول ودزفولی ها تلاش کرده اند و خدا هم عزت داد.
راه کار وکار کردن همبشه در جمهوری اسلامی باز است
اگر می توانید بسم الله
پارسافرد _اهواز
سلام بر حاجی خوبان، پارسافر عزیز
از شما هم قبول باشد
از ارسال مطلب شما صمیمانه تشکر می کنیم. ان شاءالله بیشتر با ما باشید و از نظرات خود ما را بهره مند فرمایید.
باسلام و عرض ادب و سپاس از سایتتان
امیدوارم در انتقال فرهنگ و شهید و شهادت موفق باشید.
و
برحذر باشیم از شعارزدگی.
و
بدانیم که اگر فرهنگ شهادت در جامعه گسترش یابد در تمام زمینه ها موفق می شویم
اقتصاد، سیاست، دیانت و…
و تمجید شایسته ی رهبری به تازگی از نویسنده ی کتاب لشکر خوبان ارزش کار را نشان می دهد.
امیدوارم روزی برسد که رزمندگان دزفولی تحت یک لوا با تاسی به فرهنگ شهدا اقدامی زینبی کنند که اگر نبود اقدام زینبی…
سرّ نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود نینوا در نینوا می ماند اگر زینب نبود
و درود بر همه ی رهروان راه شهدا…
علیک السلام مهدی جان
البته همان طور که فرمودید شعار زدگی آفت جامعه است و پیمودن راه شهدا تنها در ذکر الفاظ محقق نمی شود. اگر دلخوش به شعار محض بودیم هم اینک سرزمین مقدس ما در دست اجنبی بود.
واقعا اگر دزفول نبود ایرانم به این شکل نبود
اسکندر که دشمن ماست اون وقت ها گفته که میشود تمام دارو های جهان را در دزفول درست کرد
حالا خودتان قزاوت کنید ببینید دزفول چقدر چیز های ناشناخته ای دارد
سلام بزرگ ما
خیلی خوش آمدیداز این که به رایحه سرزدید سپاسگذاریم.
بسمه تعالی
باعرض سلام وادب به دوستان رایحه
متاسفانه این دید گاه دزفول هراسی ودزفول ستیزی در بعضی از دیدگاههای دوستان هم استانی شکل گرفته است ، که متاسفانه یا در متن جنگ نبوده اند یا انصافشان را از دست داده اند . درزمان دانشجویی یک دانشجوی اردبیلی موقع تحویل خوابگاه بنده را که آخر فامیلم دزفولی دارد شناخت ودست بر اتفاق با بنده هم اتاقی شد ، خیلی اظهار لطف میکرد . تااینکه دلش را تاب نیاورد و سر سخن را همان روز اول باز کرد و کلی تعریف دزفول و مردمش را داد و گفت که من خاطراتی از دزفول و مردمش دارم که تا آخر عمرم فراموششان نمی کنم . ازجمله روزی در ماه رمضان به شهر آمدیم و شهر وضعیت موشکی داشت ، غروب شد ( ماهم چون در پادگان شهید باکری کاری نداشتیم میتوانستیم روزه بگیریم ) ، حسابی تشنه وگرسنه بودیم و مغازه ها هم تعطیل . بناچار ازکنار پل به زیر پل جدید وکنار دز رفتیم تا حداقل خودمان را سیراب کنیم ، دوستم که آب خورد معده اش تحریک شد واحساس درد باعث شد کمی بخود پیچید .تنها خانواده ای که در آن محل برای خوردن افطاری حضور داشتند ( با اینکه مابا زبان ترکی صحبت میکردیم ) متوجه ماشدند و زن وبچه که منزلشان همان نزدیکی بود رفتند و مرد خانواده آمد وبا اسرار تمام مارا سر سفره افطارشان نشاند ورفت بعد از دقایقی که ما دیگ آبگوشت را با خجالت تمام خوردیم ، همان بنده خدا با چای و میوه رسید و…
آری حاج اقا مردم دزفول از خیلی چیزها گذشتند ، نان سفره افطاری زن و بچه که برا اینا چیزی نبود . واینچنین کردند که جاودانه شدند . ومردم ایران خودشان این را میدانند و آنانند که باید نظر بدهند نه تعدادی افراد معلوم الحال .
علیک السلام
زیبا فرمودید. حقیر فکر می کنم بسیاری از اظهارات نادرست از دزفول و دزفولیان از نا آگاهی است. و اگر همگان بدانند به این مردم صابر و رنچ کشیده چه رفته است در صحبت ها بهتر قضاوت می کنند. چند نکته از این نکته ها را حقیر در نوشتار خود در همین مجموعه به نام “کدام شهر به عنوان پایتخت مقاومت ” ذکر کرده ام که خواندنش خالی از لطف نیست. یا علی
به نام خداا
سلام علیکم
من امروز این سایت را پیدا کردم.لازم دیدم اول تشکر کنم و بعد بگم عالی بود.انشالله مستدام باشید
علیک السلام
خوش آمدید. ان شاءالله ما را از نظرات خوبتان بهره مند نمایید.
با سلام و عرض خدا قوت به شما برادران مخلص و ولایت مدار
خداوند را شاکریم که در عصری زندگی می کنیم که اینچنین مردانی را در خود پرورش داده تا ما از آنها بهرمندگردیم
از خواندن این مطالب بسیار تحت تاثیر قرار گرفته و ناخودآگاه اشک چشمانم بر گونه هایم سرازیر گردید و یاد و خاطره دوران مقاومت برایم زنده شد
از خداوند منان برای شما آرزوی طول عمر باعزت و بابرکت را خواهانم
ایدکم الله
جناب سخاوت لطفا از طریق ایمیل به من پیامی بدهید.امید به خداوند و به لطف یکی از نویسندگان خانم دزفولی بنا شده سریالی از 8 سال جنگ در دزفول ساخته بشه که نیاز فراوانی داریم به افرادی که مانند شما حقایق و اطلاعات کاملتری دراختیارمون قرار بدهند تا انشالله بتوانیم با به تصویر کشیدن تمامی این از خودگذشتگی های مردم غیور دزفول به همه ی دنیا بفهمونیم که راز مقاومت شهامت و پیروزی مردم عزیز دزفول درچی بوده و به چه بهایی …
با تشکر امجدی
منتظر ایمیل شما هستم