سپاه پاسداران در سایه روحیه ی انقلابی و معنوی از سرچشمه ی جوشان دل منور امام (ره) جوشید و جوانان رزمنده وخالص سپاه و بسیج را سیراب کرد و سپاه توانست در دفع توطئه ها نقش تعیین کننده ایفا کند و در کنار ارتش و بسیج و مردم درس تلخی به دشمنان اسلام بدهد.
در روزهای نخست جنگ تحمیلی که هدف سپاه، پاسداری از انقلاب بود و محرک حضور در سپاه خدمت بی شائبه به انقلاب و اطاعت محض از امام خمینی (ره) و نیروهای آن جملگی به عنوان بازوی ولایت و آماده هر نوع مأموریت بودند.
هجوم ناجوانمردانه ی ارتش عراق به جمهوری اسلامی ایران صحنه جدیدی از امتحان الهی برای پاسداران ایجاد کرد.
دو برادر به نام های سعید و عظیم نوائی که هر دو پاسدار بودند، تازه عقد کرده و با خانـواده ی همـسرشان پیــمان بسته بودند که هیچ چیز مانع فعالیت و حضور آنها در صحنه های دفاع از اسلام و انقلاب نگردد و آنروز که جبهه های حق علیه باطل به آنها نیاز داشت هر دو به جبهه شتافتند و در عملیات محرم سال 1362 به اسارت مزدوران عراقی درآمدند.
تا مدتها هیچ کس از آنها خبری نداشت، تا اینکه نامه های آنها توسط صلیب سرخ جهانی از عراق به دست ما رسید که هر دو سالم و در عراق به سر می برند.
دوران اسارت آنها 9 سال به طول انجامید و در سال 1371 به آغوش خانواده برگشتند و جشن آزادی و ازدواج باشکوهی توسط دوستان و فامیل و خانواده ی آنها برگزار شد که از صدا و سیما تصاویری از آن پخش شد.
نگارنده: غلامحسین سخاوت برگرفته از کتاب شهر مقاومت