پایگاه فرهنگی رایحه فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، سیاسی
مقاله‌های مرتبط
نامش روزبه بود، پدرانش زرتشتی و از تمکن مالی خوبی برخوردار، برخی او را از روستای جی اصفهان وبرخی نیز از رامهرمز خوزستان و برخی دیگر شیرازیش می خواندند، مهم این است که مهر ایرانی بر پیشانی داشت و دلش در سودای رسیدن به یار در سینه می تپید. زبانه های شعله معرفت او را از مال و اموال، پدر و خانواده، زرتشتی و آتش پرستی به سوی آبادی های اخروی می کشانید، دست از همه چیز شسته بدنبال گمگشته ی خود سفری تاریخی را آغاز می کند…
به مسیحیت می رسد، کشیش ها و اسقف ها را نیز پشت سر می نهد در بین راه گرفتار برده داران جاهلیت می شود و او را به بردگی گرفته و در اختیار مردی یهودی و او نیز به برده داری دیگر می فروشد و سرانجام سر از یثرب در می آورد. شمیم روح افزای پیامبر اسلام(ص) را از محله ی قبا بجانش می خرد و دنبال نشانی هایی را که از عالم مسیحی گرفته بود می گیرد…. و اینک در محضر حضرت دوست، آنکه آرامش قلبی را هدیه می کند، آنکه لعلی خلق عظیم است، آنکه خوبی ها را منتشر می کند.
پیامبر با همکاری یارانش بهای آزاد شدنش را می پردازد، 300 اصله درخت خرما و 40 اوقیه طلا و او می شود آزاد شده ی پیامبر (ص) و اسمش می شود سلمان. رسول خدا(ص) دستش را در دست ابوذر می گذارد و ابوذر می شود برادر و مطیع او.
خشم و عناد کفار ومنافقین، جنگ احزاب را بر گروه کوچک مسلمانان تحمیل می کند و پیامبر (ص) از طرح سلمان برای مقابله با دشمن مبنی بر حفر خندق بعنوان یک تاکتیک ایرانی استقبال می کند. در موقع حفر خندق مهاجرین و انصار هرکدام برای بالا بردن روحیه ی خود شعرهایی را می خواندند ولی سلمان که عربی خوبی بلد نبود و نمی توانست شور و شوق خود را به دیگران منتقل کند غمگینانه کلنگ می زد، پیامبر او را دعا کرد و او نیز زبانش به شعر باز شد. مهاجرین و انصار توانایی های او را که دیدند دوست داشتند سلمان را به خود منتسب کنند و هر کدام می گفتند: سلمان از ما می باشد. در این حال پیامبر(ص) با شنیدن این ادعاها فرمود: سلمان منا اهل البیت، سلمان از ما اهل بیت است و بدین سان سلمان حلقه ی وصل ایرانی شد به اهل بیت(ع) – مبارک بادا
عبدالرحیم پارسافرد
بهمن 92
