سال ۶۴ بود نیروهای دزفول در منطقه اروند کنار، خود را برای عملیاتی بزرگ آماده می کردند. همه چیز به خوبی پیش می رفت تا اینکه در ۱۳ بهمن ماه، خبری ناگوار و سختی به رزمندگان رسید خبری که همه ی رزمندگان دزفولی را در بهت و ماتم فرو برد. خبر این بود: آیت اله سید مجدالدین قاضی دزفولی امام جمعه دزفول و نماینده حضرت امام دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
شاید باورتان نشود این پیر فرزانه چنان ارتیاطی با نوجوانان و جوانان رزمنده دزفولی و حتی غیر دزفولی برقرار کرده بود که همه شیفته ی ایشان شده بودند محبت پدر و فرزندی در بین آنها موج می زد و رزمندگان هیچوقت نماز جمعه های او را فراموش نخواهند کرد. ایشان مصداق یک عالم فرزانه و متواضع بود کلامش گیرا و نافذ بود در اعزام نیروها همیشه برای بدرقه ی رزمندگان حاضر می شد و از اینکه بدنبال رزمندگان راه می افتاد افتخار می کرد و می گفت: به دنبال رزمندگان راه افتاده ام تا خاک پایشان توتیای چشمانم شود. با این اوصاف از دست دادن چنین عالمی برای مردم و رزمندگان بسیار سخت بود.
هر رزمنده به گوشه ای در عالم خود فرو رفته بود. هر چند بدلیل اینکه نزدیک عملیات بودیم و نمی شد بچه ها برای مراسم تشیع و تدفین به دزفول بروند ولی در اروند کنار، حق پیر و مراد خود را بدرستی بجا آوردند و مراسم ویژه ای برای مراد خود گرفتند و تا روزها برای این بزرگوار مراسم سینه زنی و مرثیه خوانی انجام می دادند.
بر هیچکس پوشیده نیست که مرحوم آیت اله قاضی حق زیادی بر گردن مردم دزفول و حتی کشور دارد. ایشان سراسر عمر خود را وقف ظلم ستیزی کرد. چه در دوران ستم شاهی و چه در دوران جنگ تحمیلی، به درستی و با درایت و حضور همه جانبه نقش بی نظیر خود را انجام داد و حضور ایشان در دوران دفاع مقدس در دزفول باعث ارتقاء روحی مردم و رزمندگان دزفولی و غیر دزفولی می شد که جا داشت مسئولین ما بدرستی حق ایشان را ادا می کردند و هر ساله به پاس این خدمات ارزنده ایشان را به نسل نوجوان و جوان بیشتر و بهتر می شناساندند تا از یاد آیندگان نرود که این پیر و عالم فرزانه که بود و چه کرد.
این بزرگوار با وجود اینکه سن بالای داشت (در لحظه ارتحال ۸۴ سال) ولی زیادی سن ایشان باعث نشده بود تا ارتباط عاطفی و معنوی ایشان با مردم و رزمندگان کم شود جا دارد کلیه مسئولین عزیز ما خواصه روحانیت محترم سیره و روش این عالم فرزانه را همواره پیش روی خود قرار داده که ارتباط معنوی و عاطفی با عامه ی مردم خصوصآ نوجوانان و جوانان می تواند باعث قوام و دوام ارتباطات و راه گشای خیلی از امور باشد.
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار
سید عزیزاله پژوهیده
منبع: سایت سفیر