لطفا حس خود را نسبت به این جمله برایمان بنویسید.
قبل از مطالعه این مطلب برای سلامتی والدین شهدا و برای آنانی که در بین ما نیستند یک صلوات با مدال زیبای و عجل فرجهم بفرستید.
بعد از مطالعه متن زیر حس خود را از این جمله مادر شهید که تنها فرزندش را تقدیم انقلاب کرد را برایمان بیان کنید.(در قسمت نظرات):
مادری که 29 سال است دلتنگ و بیتاب است. می گوید هر جا دامادی دیدید یاد بهروز من کنید. پسرم داماد نشد اما من برایش عروسی گرفتم. مادر شهید هرجا می رود برای پسر شهیدش سوغاتی می آورد.
گاهی در سومار، گاهی در قطعه 27 گلزار شهدا و گاهی چشم به جادهها دوخته تا خبری از بهروزش بشوند حتی حاضر است یک تار موی او را برایش بیاورند. مادر شهید به عشق فرزندش خانه قدیمی را تغییر نداده است می گوید بهروز همینجا بدنیا آمده. می گوید تا جان دارم منتظر بهروز می مانم.
مادر شهید مفقودالاثر بهروز صبوری با بغض از فرزند دلبندش اینگونه می گوید: سال 1361 خودم راهش انداختم .رفت که یک ماهه دیگه برگرده . یک ماه شد 31 سال. واسه من شده سیصد سال.
چون هیچی دستم نیست آواره ام.
دعا کنید ، دعا کنید یه بند انگشتش برگرده هیچی نمیخوام فقط یه بند انگشتش برگرده.
هویت شهید «بهروز صبوری» شهید مفقود الاثر دوران دفاع مقدس بعد از 31 سال شناسایی شد.
مادر این شهید شب چهارشنبه هفته گذشته در مراسم تقدیر از عوامل فیلم «شیار 143» گفته بود:
آرزوی من این است که بعد از این همه سال تنها یک بند انگشت از فرزندم را برای من بیاورید.
نهایتاً تحقیقات در این زمینه مشخص کرد که پیکر مطهر شهید بهروز صبوری در جریان به خاک سپاری جمعی از شهدای گمنام
در دانشگاه خلیجفارس بوشهر در اردیبهشت ماه سال 1389 به خاک سپرده شده است.
جزئیات شناسایی این شهید، به این صورت بوده است که پس از نمونهگیری از خون مادر شهید و دیگر اعضای خانواده وی و تطابق با نمونه DNA اخذ شده از استخوانهای شهدای گمنام که در یک بانک نگهداری میشود، نتیجه آزمایشات بدین گونه اعلام شده است:
که تمامی اطلاعات با پیکر شهیدی که در دانشگاه خلیجفارس بوشهر در سال 1389 به خاک سپرده شده است، تطابق دارد.
شهید بهروز صبوری 18 ساله در عملیات مسلم بن عقیل در منطقه سومار به شهادت رسیده است.
***********************************************************************
سلام حاج خانم
بالاخره به ارزوت رسیدی
مبارکت باشه
خدایا شکر که این مادر شهید مکرمه، به آرزوی دیرینه خود رسید. خدای سبحان را قسم می دهیم مابقی مادران بزرگوار شهدای گمنام نیز به آرزوی خود نائل شوند. الهی آمین
خیلی جای شکر داره که این مادر به گم کرده اش رسید انشاله که شافی ما باشند
هر چند که داغ دلش تازه شده اما خدا رو شکر که لا اقل از چشم انتظاری در اومد . خدا بهش صبر بده
خدای من
با اینهمه عشق و دلبستگی چطور راهیش کردی!!!!!!!!!!!!!
آخخخخخخ از دل مادر