پایگاه فرهنگی رایحه فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، سیاسی
مقاله‌های مرتبط
پایگاه صالحات – سخنان آیت الله احدی:
مطلبی را به شما عرض میکنم شاید نشنیده باشید. جناب آقای صدیقی شب فاطمیه روی منبر در بیت ایشان (بیت رهبری) که آقای رییس جمهور نشسته بود، آقای هاشمی بود، سران مملکتی بودند، قوه قضاییه، همه بودند. آقای صدیقی روی منبر این مطلب را گفت و آن را نتوانست تمام کند. همین که خواست تمام کند فریاد گریه جمعیت و حضار بلند شد.
دیدند این جمعیت بسوی آقا دارند حمله می کنند که به عنوان تبرک به ایشان دست بزنند. آقا را بردند و دیگر نتوانستند جمعیت را اداره کنند.
وآن مطلب این بود:
من همه ساله مکه که می رفتم قبل از رفتن به مکه به محضر آیت الله بهاءالدینی می رسیدم و توصیه می خواستم از ایشان. ایشان به من توصیه هایی می کرد و من این توصیه ها را در سفر مکه عمل می کردم. بعد هم که داشتم می آمدم، یک عمامه ای یا چیزی را برای ایشان هدیه می خریدم.
این دفعه که رفتم محضر ایشان این مطلب را فرمودند:
شما وقتی که می روید مسجدالنبی از قسمت جنوب شرقی مسجد، از آن قسمت هفت قدم می آیید به جلو و قسمت بعدی را هم گفت که من نمی توانم دقیق به شما بگویم. به خاطر اینکه ایشان این را به ودیعت پیش من گذاشت. آن وقت از دو طرف به من دستور داد، وقتی که قدم زدی آمدی جلو رسیدی به آنجا، آنجا بنشین و این ذکر سبعه را بگو. این ذکر را که گفتی انشاءالله به حوائجت خواهی رسید.
ذکر سبعه عجیب است، علامه حسن زاده آملی بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب اذکار سبعه را دارد که اینها را از آسید علی آقا قاضی گرفتند. ذکر سبعه واقعاً یک ذکریست که معجزه می کند در نفس انسان عجیب معجزه می کند.
آقای صدیقی می گوید، عرض کردم: آقای بهاءالدینی چه وجهی دارد که من باید آنجا بنشینم و این اذکار سبعه را بگویم. چه وجهی دارد هفت قدم از آنجا قدم بزنم.
حالا همه دارند مثل شما گوش می دهند همه دارند دقت می کنند آقای صدیقی چه می خواهد بگوید.
گفت: وجهش این است که دارم به شما می گویم فقط پیش شما بماند.
وقتی که حضرت زهرا سلام الله علیها آمد برای دفاع از علی ابن ابیطالب علیه السلام بدنش خون آلود بود وقتی که آمد، که داخل مسجد وارد نشد وقتی که برگشت دیگر توان از او رفت دیگر به گونه ای شد که می خواست ادامه راه را بدهد نتوانست، آنجا نشست و فکر می کنم که آن مکان به خون فاطمه سلام الله علیها رسیده است. آنجا حاجتتان را بخواهید .
فریاد گریه جمعیت بلند شد.
بعد آقای بهاء الدینی می گوید: این کار را انجام بده.
ایشان می گوید:
من رفتم اینکار را انجام دادم حالا تو نگو آقای بهاء الدینی خودش هم نظر دارد، نیت دارد، یا حاجتی دارد. چون خودش مشرف نمی شود.
حالا جالب این است که حضار دارند به آقای صدیقی توجه می کنند ازاعیان شخصیتی مملکت، و هم آقایانی که شرکت کننده بودند، ایشان هم با ضرس قاطع دارد مطلب را می گوید.
گفت: من رفتم مدینه همین کار را انجام دادم، بعد از این رفتم مکه دیدم از بلند گو صدا می زنند: آقای صدیقی دوباره بروند مدینه. من دوباره رفتم مدینه، چند روزی مدینه ماندم، وقتی برگشتم به ایران یک عمامه ای خریده بودم رفتم محضر حاج آقا، رسیدم، تا سلام علیک کردم بدون اینکه حرفی بزنم، حاج آقا بهاء الدینی فرمودند:
می دانی ثمره ی ذکر امسال چه بود؟
گفتم: نه
گفت: نمی دانی ثمره ی ذکر امسال چه بود، نگرفتی؟
گفتم: نه
فرمود: امسال ثمره ی ذکر شما یکی این بود که شما دو بار آمدید مدینه، گفتم: شما مطلعید من دو بار امسال آمدم مدینه؟
گفت: بله آنجائی که نشسته بودید ذکر می گفتید در آنجا با تو بودم.
این نوارش دربیت آقا هست، دم در که می فروشند، نوار سه سال قبل فاطمیه.
بعد برگشت و گفت:
ثمره ی دوم اینجا بود:
که تا گفت، مجلس به هم پاشید اینقدر مردم به خودشان زدند و گریه کردند که آقا تشریف بردند؛ دیدند که دیگر نمی شود جمعیت را اداره کرد.
فرمودند: ثمره ی دوم این بود که آن نیتی که من می خواستم، به آن نیت رسیدم، و آن این بود:
که امسال مقام معظم رهبری به دیدار امام زمان (عج) نائل آمد.
منبع: پایگاه صالحات
http://salehat.ir
