پایگاه فرهنگی رایحه فرهنگي، اجتماعي، تاريخي، سیاسی
Related Articles
باورم نمی شود همجوار شما هستم. باورم نمی شود در کنار من، باوقار و با شکوه وصف ناپذیری آرام گرفته و بعد از گذران سالیان سال برگشته و حال در کنار ما ماوا گزیده اید. اما چرا سکوت کرده اید؟ چرا با من نجوا نمی کنید چرا نمی گویید در آن صحنه های آتش و خون بر شما چه گذشت؟ چرا این قدر دیر آمدید؟ دلهای پاره پاره ی ما را ندیدید؟ چشمان خسته ی مادرانتان بر در خانه دوخته ماند و بغض سنگین گلوی پدرانتان سالهاست حبس شده است. اما شما نیامدید. با من بگویید ای قهرمانان بی همتای من، می دانید خیلی از پدر و مادرانتان رفتند و در این دنیا هرگز به شما نرسیدند.
با تمام وجود شما را حس می کنم می دانم حضور دارید. ای جانم به قربان شما، می بینید بر ما چه می گذرد؟ حال و روز ما را می بینید؟ خیلی ها شما را فراموش کردند. خیلی ها اصلا شما را به یاد نمی آورند. چقدر سفارش به این کردید که امام را تنها نگذارید. چقدر نگران اسلام و سرنوشت انقلاب بودید و تنها راه به سلامت رسیدن کشتی انقلاب و به ساحل نجات را فقط و فقط در گرو اطاعت محض از امام و مقتدا و ولی امر خود می دانستید. حال بنگرید بعضی هایی که خود را فداییان امام می دانستند، با خلف صالح او چه می کنند؟
اما همه اش اینها نیست. وقتی خیل جوانان پرشور را می بینم که با اشک و آه به استقبال شما آمده اند و چه عاشقانه با شما نجواها می کنند قلبم آرام می گیرد و اشک شوق دیدگانم را خیس می کند. با خود می نگرم اگر بی وفاییهای عده ای خستگان راه، قلبمان را می آزارد اما دست نیرومند یاری این جوانان ما را به وجد می آورد.
خدای سبحان را شکر می کنم و برای دوام و طول عمر مولایم سیدعلی از تمام وجود دعا می کنم.
ناصر آیرمی
