خانه / دل نوشته / مثل هیچ کس

مثل هیچ کس

defa1

مثل هیچکس نیستید، شبیه هیچ چیز نبوده اید و در آفرینش به هیچ خلقتی نمی مانید. شما را به گل مثل می زنند، به لاله، به یاس، به شقایق.

پرنده و پرواز، کبوتر و پرستو نام های دیگر شما است و بهار زیباترین نامتان؛ اما نه پاییز می تواند برگ های شما را زرد و پژمرده کند و نه هیچ صیادی می تواند شما را به دام افکند. شما فراتر از پرنده و پروازید، به همین دلیل است که خلقت به شما نامی فراتر از هر وجود، داده است. زندگی در اوج مرگ و بودن تا همیشه زندگی و آن نام جاودان «شهید» است.

نه زمینی هستید تا مثل همه صدایتان کنیم و نه از آسمانید که فرشته تان بنامیم، شما فاصله خاک و آسمانید.

زمین و آسمان در افقی از شما است که تمیز می یابند و چه حسادتی برمی انگیزد دیدنتان در آسمان و زمین. هم فرش نشینان چشمی به شما دارند و هم عرش نشینان.

انسان هایی که در پیش روی خود جائی برای رسیدن نداشته باشند به هیچ مقصدی نمی رسند. قله ای که از آن بالا روند، جاده ای طولانی که پیموده شود و مسیری که به انتها برسد؛ این اندیشه ای است که انسان را به عظمت منتهی می کند، شهادت انتهای مسیری است که «کمال» نام دارد.

عبدالرضا سالمی نژاد

 برگرفته از کتاب سربازان سبزقبا

 

درباره ی رایحه

همچنین ببینید

خاکریز خاطرات ، خدایا چرا صبح نمی شود ، شهید علیار خسروی

خاکریز خاطرات ، خدایا چرا صبح نمی شود ، شهید علیار خسروی بی آنکه مرا …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.