برادران رسوالله(ص)

نوشته های مرتبط

نحوه ی شهادت، شهید غلامحسین ساجدی فر

۱۳۹۶-۱۲-۱۷

شهادت به دنبال او !

۱۳۹۶-۱۱-۱۵

سوگ سروده ای برای مدافع حرم شهید محسن حججی. شعری از دکتر محمدصادق محقق

۱۳۹۶-۰۶-۰۸

در دوران رسول ا… (ص) بودند کسانی که در رکاب ایشان شهید می شدند و دوستان شهید، او را با بهترین جملات از جمله: شهادت و بهشت بر تو مبارک و گوارا باد، خوشا به شعادت شما و ….

پیـامبر(ص) حرف آنها را رد می کرد و می فرمـود: عبـــای بیـت المــال را بدون اذن برده بـود و در آن شـهیــد شد و روز قیامت عبا هاله ای از آتش خواهد شد و او را احاطه خواهد کرد.

اما پیامبر(ص) به ابوذر غفاری صحابه ی پاکش فرمود: خوشا به حال برادرانم که در آخر الزمان خواهند آمد.

ابوذر گفت: یا رسول ا… (ص) مگر ما برادران تو نیستیم؟ فرمود: خیر شما یاران و دوستان من هستید. برادرانم آنان که مرا ندیده و دینم را یاری، ایمان آورده و آن را عمل می نمایند.

در مسجد امام محمد باقر(ع) دزفول جمعی از نوجوانان و جوانان تازه به سن بلوغ رسیده، رزمنده اهل قرآن و دعا و عاشــق ولایت با هم آرزوی شهادت دسته جمعی می کردند و با هم به جبهه می رفتند.

با لبی خندان شهیدان: علی فخاری، عزیز رجول دزفولی، حسن اسد مسجدی، مسعود کیانی، شهید مرتضی مکی نیا، هادی آژینه، عبدالحسین دینوی زاده، مهدی سخائی، حمید کیانی، علیرضا چوبتراش و عبدالحسین کیانی….

همگی به جبهه ها شتافتند و شهید شدند و جسم مطهرشان به شهر برگشت. تنها شهید سید مرتضی مکی نیا بود که جسمش مفقود شد.

او فرمانده ی پایگاه مقاومت بسیج بود. در عملیات کربلای چهار شرکت کرد و شهید شد و جسم مطهرش ۱۱سال مفقود و گمنام باقی ماند و بعد از سال ها در تاریخ ۱۰/۹/۷۹ فقط تکه استخوانی از او به دست آمد و در کنار دوستانش به خاک سپرده شد.

رعایت بیت المال و اموال مربوط به بسیج و سپاه را در همه ی امور مد نظر داشت و می گفت: باید از بیت المال فرار کرد، نزدیک نشد، در ضریح سبز قبا (ع) می شود پول ریخت ولی نمی شود در آورد.

در تابستان هوای ۵۰ درجه گرما با دوچرخه به نماز جمعه می رفت و بر می گشت در حالی که موتور سیکلت بسیج در اختیارش بود ولی رعایت می کرد و می گفت: روز قیامت چه جوابی دارم به خدا بدهم.

چهره اش همیشه خندان و شاد بود. نماز به موقع وجماعت او ترک نمی شد. احترام به دوستان و فامیل و خانواده اش را نگه می داشت. حرف ناشایستی از او سر نمی زد، زیاد حرف نمی زد . از وقت هایش کمال استفاده را می کرد.

در دعای کمیل با سوز و گداز و گریه زاری به درگاه خدا استغاثه می کرد و جمله ی «ظلمت نفسی» را زیاد تکرار می کرد.

پیر مردی که او را دید گفت: مگر تو چقدر عمر داری چه گناهی کرده ای که اینطور از نفس می گویی. شما بهترین فرزندان آخرالزمان هستید. خدا از روز اول تا حالا بندگانی مثل شما نداشته است.

نگارنده: غلامحسین سخاوت برگرفته از کتاب ققنوس جنوب.